De Psychopaat

Veel van de persoonlijke dingen, die ik in mijn andere Blog beschrijf hebben te maken met mijn gebrek aan zelfvertrouwen. Dit was vroeger direct na mijn afstuderen wel wat meer dan een paar jaar later. Een vrouwelijke oversekste stalker vond het nodig om mij totaal gek te terroriseren als ware ze een echte Glenn Close. Waar gebeurd en voor mij nog steeds niet te bevatten. Zij was een mengsel van gestoord, manipulatief, keihard en juridisch goed op de hoogte en gebruikte deze eigenschappen om psychologisch-seksueel haar zin door te drijven. Zij heeft mij eerst succesvol benaderd in circa 1992-1993, ook al wilde ik niet en is daarna jaren lang van 1994 t/m ca. 1999, vruchteloos bezig geweest mij te benaderen via langskomen, bellen, briefjes in de bus doen, langs mijn huis fietsen, gaan naar waar ik ook kom enz. De politie heeft mij toen al in de steek gelaten en dat neem ik ze kwalijk. Ik verzocht tot een contactverbod, maar dat raden zij af en dat bestreed ik niet, want ik was braaf en spreek een agent niet zo snel tegen. Toen i.i.g niet!!! Wat zij bijvoorbeeld deed was een aangifte doen van mishandeling met een eigenhandig geschreven doktersverklaring met een gefingeerde doktersnaam, namelijk Breukhoven. De advocaat Ohlenroth, toen nog alleen, sprak wel met me, maar ik kreeg de indruk dat zij moreel gezien mij de mindere vond. De lastigvaller had echter al bedacht dat zodra ik een schikking krijg ik wel zou betalen, omdat ik zou kunnen gaan twijfelen over wat ik gedaan zou hebben, door haar trucs van overdrijving en valse doktersverklaring waarmee mij de politie confronteerde zonder te zeggen dat deze verklaring niet deugde. Ik heb, toen ik nog in paniek van haar raakte en toen ze mijn huis met geweld wilde binnendringen, haar een flinke por gegeven, maar niet zo hard dat ze er een blauwe plek van zou hebben. Dit was de tweede keer dat ik een stomp gaf. Maar ze kwam een dag later treuren en zeuren dat ze letsel had. Zij bluft dat haar vriend (notabene) het vermeende letsel gezien heeft. Ik wist niet of zij letsel had, het leek mij heel sterk, zo was de situatie toen ik een schikking kreeg. Ik heb dus twee keer haar een stomp gegeven. na de eerste keer zei de agente tegen mij, dat in zo'n labiele aan-uit relatie het één keer kan gebeuren, of zelfs twee keer, maar dat de derde keer het naar justitie gestuurd wordt. Ik ben hierdoor onbewust op het verkeerde been gezet, want dat werd gezegd toen ik de eerste keer werd uitgenodigd. De eerste aangifte, waar ik niet direct erna overgehoord ben, moet het resultaat zijn van een psychose, want ze vertelde echt dingen, die totaal niet gebeurd zijn en ook niet gebeurd kunnen zijn. Die aangifte heeft zij op mijn verzoek ingetrokken en ik ben niet gehoord. Goed, de advocaat had toen de politie moeten bellen en de medische verklaring moeten inzien. Ze stelde wel voor haar te laten horen door de rechter-commissaris, waarbij ik dan maar moest beslissen. Ik wist niet wat het beste zou zijn. Ohlenroth had krachtdadiger moeten zijn, ook voordat er een zitting of schikking is, vind ik! De politie had open kaart met mij moeten spelen en zeggen dat ze geen zaak hebben omdat de medische verklaring niet deugt. De politie denkt dus niet aan mijn belang, maar alleen aan hun scoringsdrift. Ohlenroth heeft dus ook te weinig gedaan. Ik zelf moet dan maar beslissen of ik de schikking moet betalen of risico lopen tot een veroordeling tot een hogere boete inclusief een strafblad. In 2002 of zo heb ik de zogenaamde medische verklaring ingezien en geconstateerd dat een kind kan zien dat deze vals is. De handtekening was van een kinderlijke simpelheid en de verklaring zelf was met een simpele typemachine getikt op gewoon blank papier, dus niet op briefpapier, zoals een huisarts altijd wel heeft. En in de verklaring staat dat de zogenaamde arts ook helemaal geen bult heeft geconstateerd en ook dat deze dus zogenaamd verdwenen is. Dit is iets wat een arts nooit zal verklaren. Ik heb in 1998 zelf een keer aangifte moeten doen voor een automobilist, die mij een schop gaf, waardoor ik weet hoe dingen werken. Ze is jurist en weet precies hoe ze iets moet suggereren en weet ook, hoe ze als ze echt letsel heeft, ze aangifte moet doen. Namelijk foto's maken van het letsel en aan de politie en de huisarts laten zien. Er is mij door iedereen toen onrecht aan gedaan. Alles is onvergefelijk en zit nog in mijn hoofd. Ik heb van 2006 t/m 2009 medicijnen geslikt tegen slapeloosheid en hoofdpijn i.v.m. een lichte hersenschudding, veroorzaakt door een klap van een man in een café op de Oudezijds Voorburgwal (zou zij daar ook mee te maken hebben of is dat paranoïed). Nu ben ik er weer eens mee gestopt. Ik voel me beter, mijn verstand wordt helderder, maar dus ook word ik mij weer bewust van daar waar mijn leven a.h.w. eindigde. Dit dus. Maar nu verdedig ik mij hierbij dus. Want zoals gezegd het zit in mijn hoofd en het moet er uit. Niemand mag mij er van weerhouden mijn biografie te schrijven en deze gebeurtenissen te noemen. Mijn biografie zou eenvoudigweg niet compleet zijn. Ik noem geen namen. Die van mij niet en die van haar niet. Breukhoven bestaat niet en Ohlenroth heeft een zwijgplicht. Dus alleen zij dus die mij lastig valt heeft er een probleem mee. Via de Tags is er niemand uit haar omgeving of uit haar klantenkring, die op deze Blog terecht komt. Ik kan dus om deze redenen niet aangeklaagd worden voor smaad. Claim Ik zou haar eigenlijk moeten aanklagen en haar een fors bedrag aan smartegeld moeten laten betalen vanwege genoemde redenen. Samengevat Stalking, pesten met de telefoon, proberen code van antwoordapparaat te kraken of de suggestie te wekken dat ze dat deed, diefstal (diskettes, agenda, brief), smaad, laster, roddel, seksuele intimidatie, langskomen met een zwangerschapstest, deze doen en dan vertrekken en de uitslag niet zeggen, aanbrengen grafiti op mijn voordeur met lipstick, insluiping of onder valse voorwendsels gericht aan winkelpersoneel, waar ze langs moest, door mij niet toegestane toegang tot mijn studio verwerven in mijn afwezigheid en als ik onverwacht thuiskom mij proberen te slaan, daadwerkelijk onverwachts mij toch een keer op mijn hoofd slaan, terwijl ik op dezelfde plek sta, dus mij toch uitlokken hetzelfde en keer terug te doen als ze mij de gebruikelijke stress gaat geven door mij te belagen ook op mijn nieuwe adres, vernieling (raam), bedreiging met in elkaar slaan (in opdracht van haar uitgevoerd door 'vrienden' van haar uit de makelaarswereld, die krakers een huis uit slaan), broodroof (artikel van mij over NL munt in tijdschrift van Ministerie), valsheid in geschrifte, misleiding van de politie, belletje trekken, voor de deur rondhangen gedurende uren, agressie, hysterie, faken van een hartaanval, aanstellerij, poging tot mishandeling, herhaaldelijk steeds mijn nieuwe vriendinnen bellen en lastig vallen met verhalen over mishandeling of dat ik haar vaste vriend zou zijn, waardoor mijn liefdesleven ernstig versoord wordt en waardoor ik ontmoedigd word, doordrammen en zeuren bijv.om iets te lenen of verzoek tot 'een kopje koffie voor de allerlaatste keer', mij expres verkeerd begrijpen, briefjes in de bus doen met haar omgekeerde versie er in beschreven, bibliotheekboeken bij mij in de bus doen over mannenhaters, aanbellen bij mij en zich verschuilen om de hoek, zodat ik niet zie wie er belt bij het spieken door deurgaatje, alles bij elkaar een soort sociale criminele psycho-terreur en psychologische gijzeling door een vrouwelijke hoogopgeleide psychopaat met kennis van zaken en technieken in de periode 1992-1994. Waarbij ik de goedmoedige naïeve sukkel was en een makkelijk slachtoffer, die telkens weer in haar trucs trapte of eenvoudigweg haar maar binnenliet. Ik woonde ook nagenoeg alleen in een stille straat met weining getuigen. Het enige wat lukte was de seks. Daarvoor heeft ze mij gebruikt. Maar dat wilde ik niet en verzocht haar telkens niet meer bij me langs te komen of te contacteren. Dat lukte dus niet. Uiteindelijk heb ik, na smeken, huilen, praten, een brief schrijven en kapot gooien van haar telefoon (ook ruimhartig weer vergoed) haar een stomp op de arm gegeven en een andere keer een okkernoot op haar kop. Ze wist mogelijk dat dit ging gebeuren, want ze stuurde er met haar gedrag op aan. Ik hoopte wellicht nog dat dit uiterste middel zou helpen. Dat was niet zo. Op advies van de politie heb ik haar totaal, met een paar uitzonderingen, genegeerd vanaf 1994 tot op heden. Maar het zal helaas nooit stoppen, want daar is het een psychopaat voor. Ik claim 50.000 EUR